تجارت پسته خشک امسال به کشورهای تولیدکننده شهرت خاصی بخشید و ثروت را در آن مناطق افزایش داد. با توجه به نزدیکی اروپا به کشورهای اصلی تولید کننده پسته خشک امسال ، جهانی شدن پسته خشک امسال آغاز شد که تا امروز ادامه دارد.
با فتوحات اسکندر مقدونی (334-323 قبل از میلاد) میوه خشک به یونان رسید. بعدها در رژیم امپراتور روم تیبریوس (قرن اول قبل از میلاد) پسته خشک امسال به ایتالیا و اسپانیا نیز راه یافت.
اما بعدها بود که با گسترش اسلام و در نتیجه رشد اعراب، منطقه کشت پسته خشک امسال گسترش یافت. تجارت در شام همراه با جنگ های صلیبی در قرون وسطی گسترش یافت.
به طور عمده، جمهوری ونیز قراردادهای تجاری با سوریه، یکی از مناطق اصلی کشت پسته خشک امسال ، بسته است. این محصولات از طریق راه های تجاری دریایی به شمال و مرکز ایتالیا می رسید.
در آن سوی کوه های آلپ، پسته خشک امسال آنچنان تاثیری نداشت و به سختی خرید و فروش می شد و مصرف می شد. پس از جنگ جهانی دوم بود که این آجیل شگفت انگیز به یک میان وعده محبوب تبدیل شد.
رومیان آن را در سوریه کشف کردند و آن را به کشورهای امپراتوری غربی از جمله شبه جزیره ایبری معرفی کردند، اما این اعراب بودند که به عشق میوه های سبز و خوشمزه آن، کشت درخت پسته خشک امسال را به کمال رساندند و تشدید کردند. آغاز آن Alfóncigo نامیده می شود.
اعراب دستور العمل های متعددی را با پسته خشک امسال و آشپزی تصفیه شده درست می کردند، به ویژه خرد شده و روی غذاهای گوشتی پاشیده می شدند.
پس از اخراج اعراب توسط پادشاهان کاتولیک، کشت متوقف شد. با این حال، پسته خشک امسال به بزاق جهان ادامه داد و به زودی اسپانیا کشت را از سر گرفت تا تجارت بین المللی را ارتقا دهد، زیرا آب و هوای مدیترانه ای برای کشت پسته خشک امسال عالی است.
به لطف پیشرفت در تجارت و فناوری، طولی نکشید که پسته خشک امسال به قاره های دیگر دورتر از محل مبدا خود رسید. ورود پسته خشک امسال به قاره آمریکا بیش از هر چیز در آمریکای شمالی، به ویژه در ایالات متحده متمرکز است، جایی که به لطف مهاجران از خاورمیانه، توزیع پسته خشک امسال به تدریج افزایش یافت.
