اگر بچه دارید یا امیدوار هستید که به زودی بعد از عروسی تشکیل خانواده بدهید، در نظر داشته باشید که لباس خود را تبدیل به یک لباس حنابندان ترکیه ای یا لباس رسمی دیگری برای آنها کنید.
چه یک لباس عید پاک باشد یا یک لباس برای اولین روز عکس مدرسه آنها، استفاده از لباس حنابندان ترکیه ایی برای فرزندان یا حتی دوستان خانواده یک راه فوق العاده برای تغییر کاربری این لباس مهم است.
اگر شما یا کسی که می‌شناسید حیله‌گر است، ساختن وسایل دکوری خانه از لباس مجلسی خود یک راه سرگرم‌کننده است که به شما امکان می‌دهد لباس خود را ببینید و خاطرات عروسی خود را به طور روزانه زنده کنید.
از ملحفه های رومیزی گرفته تا پرده، راه های خلاقانه زیادی برای تزئین خانه با استفاده از لباس وجود دارد. سنت های جدید تعطیلات را با استفاده از لباس خود ایجاد کنید.
رومیزی جشن شکرگزاری، دامن درخت کریسمس، زیور آلات جشن، یا روپوش های قلبی شکل روز ولنتاین، همگی در بازیافت لباس شما بی نظیر هستند، اما خاص بودن را دست نخورده نگه می دارند.
به جای طراحی مجدد ساختار لباس مجلسی خود، شاید آن را با رنگ دیگری رنگ آمیزی کنید. به این ترتیب شما همان سطح رسمی را حفظ می کنید اما مکان هایی را که می توانید آن را بپوشید مانند جشن ها، عروسی های دوستان، مهمانی های تعطیلات و موارد دیگر باز کنید.
لباس حنابندان ترکیه ای یک لباس یا لباس تک منظوره است که عروس در طول مراسم حنا می پوشد. از دوران باستان، مراسم عروسی بسیار مورد توجه بوده است.
لباسی که عروس برای حنا می پوشد معمولاً از لباس روزانه او متمایز شده است. سمبولیسم ممکن است به لباس چسبانده شود، مانند سفید برای خلوص، و ممکن است به وسایلی که با لباس پوشیده می شوند، مانند چیزی آبی برای شانس وصل شود. نمادهای مرتبط با لباس حنابندان ترکیه ای ممکن است دارای اهمیت فرهنگی، سنتی یا شخصی باشد.
مهاجران استعماری سنت های ازدواج در سرزمین های خود را حفظ کردند. عروس‌های ساکن در شهرک جیمزتاون انگلیسی احتمالاً لباس‌های عروس‌های روستایی جوان دوره اواسط الیزابت را می‌پوشیدند.
اگرچه سوابق اولین عروسی های آمریکایی لباس ها را توصیف نمی کند، اما مشخص است که عروس های انگلیسی این دوره لباس هایی از رست، پارچه های پشمی به رنگ پشم طبیعی می پوشیدند یا قهوه ای مایل به قرمز را با پوست درخت رنگ می کردند.
آنها کلاه های ساده و سفید رنگی روی سر می گذاشتند. لباس‌ها و کلاه‌های عروسی معمولاً با گلدوزی‌های ظریف تزئین می‌شدند.
